NOWE probówki w zestawach do pozyskania osocza bogatopłytkowego PRP keymed in vivo

W oparciu o najnowsze trendy i badania modyfikujące dotychczasowe metody pozyskania osocza bogatopytkowego, w tym również badania własne zdecydowaliśmy się udoskonalić zestawy do pozyskania osocza bogatopłytkowego. Poniżej znajdują się najważniejsze informacje:

Do zestawów wprowadzamy nowe europejskie probówki zawierające antykoagulant ACD-A, zawierający cytrynian sodu, kwas cytrynowy oraz glukozę. Antykoagulant jest dużo bardziej korzystny, niż EDTA , czy heparyna. Warunkuje lepszą stabilność płytek krwi w porównaniu do 3,8 % cytrynianu sodu [1].

Jest powszechnie stosowany w transfuzjologii do pozyskiwania masy płytkowej. ACD-A zmniejszając pH do ok.6,5 pomaga upośledzić aktywację resztkowych śladów trombiny w osoczu bogatopłytkowym i przyczynia się do ogólnego utrzymania morfologii płytek oraz zmiany funkcji do minimum podczas procesu wirowania.

1. Probówki nie zawierają żelu separującego. Żel miał za zadanie ułatwić odciągnięcie odwirowanego osocza bogatopłytkowego od warstwy erytrocytarnej. Obecnie wiele osób stosujących w swojej praktyce fibrynę, potrafi bezproblemowo odciągnąć pożądaną frakcję w probówkach bez żelu.
2. Pozyskanie PRP nie wymaga stosowania dodatkowych substancji, jak chlorek wapnia, czy trombina.
3. Procedura pozyskania PRP wymaga tylko jednego procesu wirowania, co w rzeczywistości upraszcza metodę i skraca czas przygotowania frakcji PRP.
4. Wydajność procedury: z jednej probówki (8 ml krwi) pozyskujemy ok. 4,5 ml osocza bogatopłytkowego.
5. Dzięki zastosowaniu nowej procedury wirowania pozyskujemy osocze bogatopłytkowe o dużo wyższym średnim stężeniu płytek krwi (368 mln /ml w całej frakcji PRP ^* ) w stosunku do PRP pozyskanego wg obecnie stosowanej procedury.

^{*Badania wykonano u 5 zdrowych ochotników. Od każdego pobrano krew do wykonania obydwu procedur pozyskania osocza bogatopłytkowego. W każdej próbie wykonano pomiar ilości płytek krwi w całej ilości odwirowanego osocza. Wynik obrazuje średnie wartości stężenia płytek w próbach pozyskanych od 5 zdowych ochotników.}

Jesteśmy przekonani, że wprowadzenie nowej procedury pozyskiwania osocza bogatopłytkowego znacząco poprawi skuteczność dotychczasowych terapii autologicznych wykorzystywanych w wielu dziedzinach medycyny.

1. Kinlough-Rathbone, R. L., Packham, M.A. and Mustard, J. F. (1983) Platelet aggregation. In Methods in Hematology (Harker, L.A. and T.S., Z., eds.), Vol. 8, Churchill Livingstone, New, York, pp. 64-91.